پس از بندر لنگه، پشه در بندرعباس نیز شناسایی شد و این امر به‌طور طبیعی به پیدایش بیماران در این منطقه منجر شد. کما اینکه در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳، طی مطالعات سرو اپیدمیولوژی، موارد IgG مثبت در بندرعباس مشاهده گردید که این نیز نشان‌دهنده گردش ویروس و انتقال محلی بوده است.

اما خطاب به متخصص محترم عفونی که در حال حاضر و در اوج اپیدمی تب دنگی، برای جلب توجه یا به هر دلیل دیگری بیان می‌کنند که پشه‌ها در محلات مختلف بندرعباس یافت می‌شوند، باید بگویم که شما به خوبی می‌دانید که برای مطرح کردن این موضوع اکنون زمان بسیار دیر است.

اگر واقعاً دغدغه مردم را دارید و به فکر سلامت آن‌ها هستید (که امیدوارم چنین باشد)، باید در سال‌های گذشته و زمانی که پشه برای اولین بار در منطقه شناسایی شد، این مطالب را مطرح می‌کردید؛ زمانی که خود شما در مدیریت عالی دانشگاه حضور داشتید. اما اکنون که با طعنه می‌فرمایید “دوست عزیز در خواب است”، به نظر می‌رسد که بهتر است این موارد را به نزدیکان خود که در مسئولیت‌های شهری همچون شهرداری مشغول هستند، منتقل کنید.

در نهایت، همان‌طور که در تمام دنیا ثابت شده است، پس از استقرار پشه و وقوع اپیدمی تب دنگی، تنها راه مؤثر برای مقابله با آن، بهسازی محیط است که به‌طور مستقیم تحت نظارت شهرداری قرار دارد. بنابراین، انتظار می‌رود که شما، همکار بزرگوار و دلسوز عفونی، به‌دنبال این موضوع باشید که آیا شهرداری در این زمینه فعال است یا خیر.

امیدوارم با همدلی شما و سایر دستگاه‌های اجرایی مربوطه، بهترین راهکار برای حفظ سلامت مردم اتخاذ شود.

من آنچه شرط بلاغ است با تو می‌گویم، تو خواه از سخنم پند بگیر، خواه ملال.

یا حق
کوچک مردم بزرگ هرمزگان
امید صفا، بازنشسته دانشگاه